1ος και ο 2ος Πανανταρκτικός Πόλεμος

Ο 1ος και ο 2ος Πανανταρκτικός Πόλεμος ξεκίνησαν ταυτόχρονα. Πολλοί αναφέρονται σε αυτούς ως «οι 2 Πανανταρκτικοί Πόλεμοι». Έλαβαν χώρο στο ίδιο γεωγραφικό μέρος, την Ανταρκτική, και οι αντιμαχόμενες δυνάμεις ήταν οι ίδιες και στους δύο πολέμους, η Ανταρκτική και η Ρωσία. (για λογαριασμό του Εκουαδόρ). Γενικά., δεν έχουμε ενδείξεις ότι ήταν δύο οι πόλεμοι αυτοί, αλλά παράλληλα δεν έχουμε στοιχεία για το αντίθετο.

Το 1820 έφτασαν στις ακτές της νότιας ηπείρου τα 1α ρωσικά σκάφη υπό τις διαταγές των Mikhail Lazarev και Fabian Gottlieb von Bellingshausen.

Εθεάθησαν πρώτα από Παγογενείς κολυμβητές, οι οποίοι έκαναν ηλιοθεραπεία και απολάμβαναν σουβλάκια φώκιας στην ακτή. Αμέσως, σήμανε συναγερμός και ξαμολύθηκαν τα πρώτα CG 100 (*).

Τα CG100 κατάφεραν μεγάλες ζημιές στους εχθρούς , βυθίζοντας 1 σκάφος μέσα σε 5 λεπτά.

Δε γνωρίζουμε τι έγινε στη συνέχεια. Τα CG100 εξαφανίστηκαν και δεν ξανακούσαμε νέα τους. Γι’αυτή την εξαφάνιση δεν έχουμε αρκετά στοιχεία ώστε να κάνουμε υποθέσεις και στηρίξουμε κάποια άποψη.

Ο πολιτικός αρχηγός των Παγογενών, ονόματι “kus mun lun” (στη τοπική διάλεκτo γραφόταν «ǘﭯﭜﭳ») και σήμαινε ο «Άγριος Πάγος», συγκάλεσε δημόσια δέηση στους Urmuc 3 εώς και 8, καθώς και στους Urmuc 35 εώς και 40. Μεγάλη η χάρη τους!!

Εκεί, πολλοί ντόπιοι προέβησαν σε θυσίες προς τιμή του Urmuc 7, ντύμένοι ως Αη Βασίληδες πραγματοποιούσαν hara-kiri. O «Αγριος Πάγος» μάλιστα προέβη στο επόμενο λογοπαίγνιο ως ένδειξη ενθάρρυνσης των συμβάντων:

«Σήμερα είναι η Χαρά του Κύρη
Σήμερα όλοι κάνουν Harakiri!!!!»
Το πλήθος ανταποκρίθηκε εντείνοντας το ρυθμό των σφαγών. Η παγωμένη ήπειρος βάφτηκε με αίμα. Οι Παγογενείς σφάζονταν και το χαίρονταν, ενώ αυτόπτες μάρτυρες λένε ότι κάποια CG100 βρέθηκαν στη μέση της τελετής, και πάνω στη συγκίνηση άρχισαν να εκρήγνυνται.

Οι εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης βγήκαν στα μπαλκόνια και μέσα στο ντελίριο που επικρατούσε , πήραν μικρόφωνα και άρχισαν να τραγουδάνε acapella το "Mary Mary" των RUN DMC.

Μ’ αυτές τις μαλακίες οι Παγογενείς θρήνησαν περίπου 20.000.000 θύματα από αυτοθυσίες εκείνη τη μέρα, και όπως ήταν αναμενόμενο έχασαν το πόλεμο. Οι Ρώσοι, για να γιορτάσουν τη νίκη ενεργοποίησαν και πέταξαν τη πυρηνική βόμβα στη θάλασσα (ως βεγκαλικό) και το κύμα που σήκωσαν σκότωσε σχεδόν τα πάντα.

Τη επόμενη φορά θα μπούμε σε μερικές ακόμα λεπτομέρειες για το θαυμαστό πολιτισμό των Παγογενών.


(*) CG100: Κωδική ονομασία των Chiquita Dragons τελευταίας γενιάς. Ένα από τα αμυντικά όπλα των Παγογενών. Κατάγονταν από το είδος των Commodo Dragons, με ίδια ανατομία. Η διαφορά τους με το είδος που ζεί στα νησιά Komodo είναι ότι ήταν κίτρινα (παραλλαγή) και ιδιαίτερα γρήγορα (0-100 χλμ σε 6,2). Αλκοολικά από τη γέννα τους , τα Chiquita dragons έπιναν πολύ ουίσκυ με φιστίκι αντάρκτικο (παγοφυστίκια) και ρίχνονταν στη μάχη με ορμή που όμοιά της δεν υπήρχε. Υπό κατάλληλες συνθήκες, τα CG100 εκρήγνυνται προκείμένου να μη πέσουν αιχμάλωτοι και μαρτυρήσουν μυστικά στον εχθρό. Μία πρακτική που πολλάκις είχε φτάσει στα τοπικά ανώτατα δικαστήρια (1799), και οι ντόπιοι θέλησαν να τη σταματήσουν, καθώς και να πείσουν τα CG100 να μην εκρήγνυνται, καθώς το ρίσκο του να προδώσουν κρατικά μυστικά κρίθηκε χαμηλό. Βασικό επιχείρημα ήταν ότι τα CG100 δε μιλούσαν, και δεν είχαν νοημοσύνη ή και στοιχειώδη μνήμη. Τα επιχειρήματα κρίθηκαν αβάσιμα, και έτσι οι αυτόματες εκρήξεις συνεχίστηκαν. Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι τα Chiquita Dragons είχαν πολύ ευαίσθητη συνείδηση και ένιωθαν εύκολα τύψεις.