Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Δύο πρόβατα που γνώριζαν πολλά...


Έπεφτα για τόση ώρα που ξέχασα πού ήμουν…πως είχα βρεθεί εκεί…έπεφτα και έπεφτα μέχρι που η πτώση έμοιαζε στάσιμη …σα να κάθεσαι ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι και να σκέφτεσαι τη ζωή σου. Είναι σα να κρυώνεις… κουλουριάζεσαι στο βυθό του κόσμου και περιμένεις… εκεί βρίσκεται το κουφάρι σου …άψυχο …νοσηρό …
Οι εχθροί σου σε περιτριγυρίζουν , ανάβουν μια φωτιά και περιμένουν… περιμένουν τη τελευταία σου ανάσα… τη τελευταία σταγόνα της ζωής σου. Η κατανάλωση ανθρώπινης σάρκας είναι ένα προχωρημένο χόμπι για τους πεινασμένους επισκέπτες και αυτός ο κόσμος ξέρει να πηγαίνει μπροστά.

Η διαίσθησή μου έλεγε ότι ήμουν περικυκλωμένος. Άνοιξα τα μάτια αλλά στο σκοτάδι της αβύσσου δε μπορούσα να δω. Κάτι σκιές λίγο πιο σκοτεινές από το φυσικό σκοτάδι, σα χέρια με μακριά δάχτυλα μου έδωσαν κάτι να κρατήσω. Ένα φώς σα κερί που τρεμοσβήνει άναψε και είδα το σημείωμα…

Όταν σταμάτησα να διαβάζω ήμουν πάλι έξω από τη σκηνή. Αντίκρισα τον γίγαντα που με είχε αφήσει να μπω. Γύρισα τη πλάτη μπερδεμένος…τυλιγμένος στην απορία…αυτή η νέα τροπή των πραγμάτων δε θα με βγάλει κάπου καλά. Όλα γίνονται πιο θολά κάθε ώρα που περνάει.

Βγήκα από το δάσος και περπάτησα λίγο ακόμα. Είδα δύο λευκές μορφές ανάμεσα στα δέντρα. Δύο πρόβατα περίμεναν να μου μιλήσουν. Δεν ήταν απλά πρόβατα. Ήταν γνώστες… ψυχές … ικανές να μου εξηγήσουν αυτά που δεν ήμουν έτοιμος να ακούσω. Έτρεξα κατά πάνω τους. Έπιασα το πρώτο και έχωσα τα δάχτυλά μου μέσα στα μάτια του. Άρχιζε να βελάζει και να σκούζει… έχωσα πιο βαθιά τα δάχτυλα μέχρι που οι εγκεφαλικές ουσίες είχαν πασαλείψει τα χέρια μου. Άρχισα να γλύφω τα δάχτυλά μου. Κόλλησα το στόμα μου στο μάτι του και άρχισα να τρώω ότι έβγαινε. Ρουφούσα γνώση από την άλλη πλευρά του γαλαξία. Ποτέ δεν είχα φανταστεί τι υπάρχει εκεί απέναντι. …ω παντοδύναμοι… έχω τόσα να κατανοήσω… έτη φωτός να διαβώ…πριν κοιμηθώ. Αφού ξεκοίλιασα και το δεύτερο πρόβατο κατέρρευσα. Το καινούριο μου μοβ κορμί είχε ζήσει αρκετά για μία μέρα. Σύντομα ο πολιτισμός θα ξανάβγαινε στους δρόμους. Ήταν ώρα να κρυφτώ και πάλι.

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Strikeforce 7-11-2009: Emelianenko vs Rogers


Δεν υπάρχουν λόγια να πεί κανείς. Ο Fedor Emelianenko απλά δεν είναι θνητός. Για κάποιο λόγο ο τύπος δεν ένιωσε πόνο όταν έσπασε η μύτη του. Η γροθιά jab του αήττητου (10-0) Rogers τον έβλαψε λίγο παραπάνω από χειραψία και αυτό ήταν όλο. Είδαμε μία φοβερή μάχη με τον Fedor να μη τελειώνει τον αντίπαλό του στο 1ο γύρο, κάτι που έχει να συμβεί από το 2006 στον αγώνα του με τον Mark Coleman.

Πρέπει να παραδεχτούμε τον Brett Rogers και να του δώσουμε συγχαρητήρια, καθώς έδειξε οτι αποτελεί πολύ επικίνδυνo αντίπαλο για μαχητές παγκόσμιας κλάσης. Πολύ καλό box, dirty box και muai tai γονατιές. Σε μία στιγμή μάλιστα στο 1ο γύρο έπιασε τον αντιπαλό του με Ground and Pound. Ο 29χρονος Αφρο-αμερικάνος για λίγο πήγε να γίνει για τον Emelianenko οτι ήταν ο Buster Douglas για τον Mike Tyson.

Πέρα από τις καλές στιγμές του Rogers (ο 1ος γύρος ίσως να ήταν ισόπαλος), ο Emelianenko έλεγξε τον αγώνα και στο 2ο γύρο με δεξί overhand εστειλε τον Brett να μετράει προβατάκια φιλώντας το καναβάτσο. Είδαμε box, sambo (armbar), muai tai (γονατιές Rogers στο φράχτη)και αρκετή πάλη. Ο Ρώσος είναι απλά αδύνατον να ηττηθεί και αυτή είναι μία πραγματικότητα με την οποία οι οπαδοί του αθληματος θα πρέπει να συμβιβαστούν.

Στην υπόλοιπη κάρτα ο Werdum κέρδισε τον Silva σε μία heavyweight μάχη οπου όλα έδειχναν οτι ο "Bigfoot" Silva θα κέρδιζε. Ο Shields κέρδισε τον Mayhem Miller (για τον middleweight τίτλο) σε μία αρκετά βαρετή μάχη 5 γύρων. Ο Mousasi κέρδισε τον Sokoudjou αλλά έχασε τη φήμη του μακράν ανίκητου Ολλανδού. Ο Sokoudjou έδειξε οτι είναι master στο judo καθώς κυριάρχησε στα takedowns. Το επίπεδο της κάρτας ήταν πολύ ανώτερο της μέσης κάρτας UFC. Πάντα τέτοια!

και φυσικά ένα videaki από το KO:

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

я люблю женские груди

... ένας άνθρωπος μιλάει μόνος του βουτώντας μπισκότα στις φακές...τα μπισκότα μουλιάζουν...σαπίζουν και βγάζουν σκουλήκια...ξυπνάς και βουτάς μεσα στο πιάτο. Τρώς φακές, τρώς και σκουλήκια, φτύνεις τις φακές... κάποιος σε κοιτάει...κάποιος σε ακούει...και κάποιος άλλος αδιαφορεί. Τα μπισκότα είναι δύναμη... μα χωρίς ελικόπτερα είναι λίτρα λιωμένο βυνίλιο μέσα στη σιντιέρα. Δέκα βήματα παρακάτω ΈΝΑς ψηΛΟΣ τρώει ωμό κιμά με μπαχαρικά. Που θα τελειώσει η αηδία? Που θα τελειώσει η σιωπή? Όταν ανάσκελα μας βρούνε, θα'χει ο άγνωστος χεστεί. Μη ξεχάσεις να ... Ω θεοί... Μιά κωλάρα αλειμμένη με λάδι στη παραλία. Μακρυά ξανθά μαλλιά. Βρέχουν λάδι οι ουρανοί πάνω στη κολάρα τη τρανή...και 'μεις πίνουμε μπύρα και γελάμε....χοντροί σα ξεπλυμένες φάλαινες...σα τρυπημένες γλώσσες των emo. 6 λίτρα εμετός σε μπουκαλάκια μισόλιτρα (χωρίς ανθρακικό). Η τελευταία παραγγελία πριν ξαπλώσουμε να ξεκουραστούμε...βαλτέεεεεεε νααα φάααααμεεεεεε....πές μας που πάει ο άνθρωπος.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Brujeria: Matando Gueros (1993)


Μία μπάντα που υποτίθεται οτι την αποτελούσαν μέλη της Μεξικάνικης μαφίας. Στην πραγματικότητα ήταν το project του κιθαρίστα των Fear Factory, Dino Cazares. Ο τίτλος του 1ου τους άλμπουμ ήταν αρκετά ακραίος, καθώς "Matando Gueros" σημαίνει "Σκοτώνοντας Λευκούς". Να το εκλάβουμε ως χιούμορ? Τέλος πάντων. Η θεματολογία τους πραγματευόταν την προώθηση της παράνομης μετανάστευσης και τι άλλο? Το σκότωμα λευκών. Ποοολύ ωραία...

Ο ήχος τους ήταν σα να ακούς Fear Factory με λίγο άκυρα στοιχεία όπως punk (για παράδειγμα) και φωνητικά που ακούγονται σα να μιλάει φωναχτά ή να καθαρίζει το λαιμό του ένας τσαντισμένος Μεξικάνος.

Το εξώφυλλο ήταν ένα κομμένο κεφάλι. Ένας φίλος κιθαρίστας μου είχε πεί την εξής ιστορία: το κομμένο κεφάλι άνηκε σε κάποιο μαφιόζο ο οποίος βρέθηκε δεμένος σε γραμμές τρένου μετά από ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Η ιστορία έλεγε επίσης οτι κάποιος συγγενής έκανε μύνηση στη μπάντα για ψυχική οδείνη. Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν επηρέασε προς το καλύτερο ή το χειρότερο τη μουσική της μπάντας.