1732-1782 (۝) : 50 αυτόνομα ενεργειακά χρόνια με Χιονοβολταϊκή© τεχνολογία

Όπως προείπαμε οι Παγογενείς ήταν μία ιδιαίτερα ανεπτυγμένη ράτσα σε θέματα κουλτούρας αλλά και τεχνολογίας. Είδαν πολλούς αιώνες πρίν τον άνθρωπο την ανάγκη για έναν πράσινο/οικολογικό τρόπο ζωής. Το πρόβλημα ήταν ότι τον είδαν τόσο νωρίς που ακόμα δεν είχε γεννηθεί το πρόβλημα της ρύπανσης ή της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Μετά από άπειρες συναντήσεις μεταξύ του Αρχηγού “kus mun lun” (στη τοπική διάλεκτo γραφόταν «ǘﭯﭜﭳ»), της θρησκευτικής ηγεσίας αλλά και των ειδικών επιστημόνων για θέματα πράσινης ανάπτυξης η απόφαση έτυχε παγκόσμιας αναγνώρισης και αποδοχής.:

Προκειμένου να επιτύχουν πράσινη ανάπτυξη, έπρεπε πρώτα να επιτύχουν ρύπανση, μόλυνση και οικολογική καταστροφή. Μεγάλα ποσά δαπανήθηκαν από τον προυπολογισμό του Κράτους (τον περίφημο «παγολογίσμό», ή στην τοπική διάλεκτο «€¥Ҹ») προκειμένου να δημιούργηθούν οι συνθήκες και οι ανάγκες για πράσινη ανάπτυξη. Κατόπιν πορίσματος της ειδικής επιτροπής επιστημών αποφασίστηκε ότι ο γρηγορότερος τρόπος να επιτύχουν τη περιβαλλοντική μόλυνση που επιθυμούσαν ήταν να προσθέσουν κάρυ, κόλιανδρο και κανέλλα στην ημερήσια ποσότητα παγοφυστικίων που παραδοσιακά απολάμβαναν οι πάντες με ένα ουισκάκι κάθε βράδυ. Αυτό αύξησε τη παραγωγή μεθανίου από τον παγογενή οργανισμό κατά 900% με τα γνωστά αποτελέσματα. Κάποιοι λένε ότι ο άνθρωπος ήταν μόνο υπεύθυνος για ένα μικρό μέρος της τρύπας του όζοντος και κατά το μεγαλύτερο μέρος ήταν οι Παγογενείς.

Οι συνθήκες ήταν πλέον ώριμες για να δουλέψουν πάνω στο νέο project οι ειδικοί επιστήμονες. Μέρες και νύχτες έκατσαν και σχεδίασαν το ενεργειακό μελλον της Ανταρκτικής. Τα γνωστά και πλέον πετυχημένα Χιονοβολταϊκά©.
Η λειτουργία τους ήταν πολύ απλή. Έμοιαζαν με χοντρά κομμάτια από ξύλο. Το μόνο που είχαν να κάνουν οι χρήστες ήταν να ακολουθήσουν την επόμενη απλή διαδικασία:

Χρειάζονταν δύο άτομα τη φορά. Η διαδικασία έπρεπε να λαμβάνει χώρο κοντά σε ακτή. Ο πρώτος έπρεπε να κάτσει σε στάση doggystyle περίπου 10 μέτρα από τη θάλασσα. Ο δεύτερος έπρεπε να πάρει το χιονοβολταϊκό και να το βάλει στο στόμα του. Το σχέδιο ήταν να προσποιηθεί ότι καπνίζει ένα πούρο κοιτάζοντας αμέριμνος τον ουρανό. Μεγάλη προσοχή έπρεπε να δωθεί στην πειστικότητα που θα ενέπνεε το δίδυμο, προκειμένου να επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η διαδικασία αυτή θα συνεχιζόταν για περίπου 14 ώρες. Ο ένας doggystyle, και ο άλλος να καπνίζει το ξύλο ως εάν να ήταν πούρο. Στο τέλος ο καπνιστής έπρεπε να χτυπήσει με το ξύλο τον άλλο στο κεφάλι δύο φορές με δύναμη. Με τη σειρά του ο doggystyle έπρεπε να πάρεις φόρα μπουσουλώντας προς τη θάλασσα, να αφήσει κραυγή λύκου λίγο πρίν την άκρη του πάγου και μετά να βουτήξει μέσα. Στη συνέχεια ο άλλος θα τον βοηθούσε να βγεί από το παγωμένο νερό. Μετά από μία πραγματικά δύσκολη μέρα πηγαίνανε σπίτι τους.*

Σε κάποιες περπτώσεις αναφέρθηκε ότι ο χρήστης 2 όρμηξε με το χιονοβολταϊκό στον χρήστη 1 (που όπως και να το κάνουμε ήταν κάπως εκτεθειμένος στη παρούσα θέση) και του έχωσε το χιονοβολταϊκό στον πρωκτό. Σε τοπικά δικαστήρια οι κατηγορούμενοι για τέτοιου είδους επίθεση ισχυρίστηκαν ότι βρίσκονταν σε αυτοάμυνα. Καποιοι δήλωσαν απλά μπερδεμένοι από το γεγονός ότι το γαμημένο πράμα δεν έδειχνε να λειτουργεί με τη καμία όμως και οι ώρες αναμονής τους οδήγησαν στο να εισχωρήσουν το χιονοβολταϊκό στο κώλο του συναδέλφου. Μέθη και ζαλάδα λόγω πτώση της καρδιακής πίεση από το φύσημα και ρούφηγμα ήταν μία άλλη κοινή δικαιολογία.

* Το αν δούλεψε ποτέ αυτή η μέθοδος βρίσκεται σήμερα υπο έρευνα. (Ισλανδοί επιστήμονες τεστάρουν τη μέθοδο καθημερινά με μέτρια ως τώρα αποτελέσματα)

1ος και ο 2ος Πανανταρκτικός Πόλεμος

Ο 1ος και ο 2ος Πανανταρκτικός Πόλεμος ξεκίνησαν ταυτόχρονα. Πολλοί αναφέρονται σε αυτούς ως «οι 2 Πανανταρκτικοί Πόλεμοι». Έλαβαν χώρο στο ίδιο γεωγραφικό μέρος, την Ανταρκτική, και οι αντιμαχόμενες δυνάμεις ήταν οι ίδιες και στους δύο πολέμους, η Ανταρκτική και η Ρωσία. (για λογαριασμό του Εκουαδόρ). Γενικά., δεν έχουμε ενδείξεις ότι ήταν δύο οι πόλεμοι αυτοί, αλλά παράλληλα δεν έχουμε στοιχεία για το αντίθετο.

Το 1820 έφτασαν στις ακτές της νότιας ηπείρου τα 1α ρωσικά σκάφη υπό τις διαταγές των Mikhail Lazarev και Fabian Gottlieb von Bellingshausen.

Εθεάθησαν πρώτα από Παγογενείς κολυμβητές, οι οποίοι έκαναν ηλιοθεραπεία και απολάμβαναν σουβλάκια φώκιας στην ακτή. Αμέσως, σήμανε συναγερμός και ξαμολύθηκαν τα πρώτα CG 100 (*).

Τα CG100 κατάφεραν μεγάλες ζημιές στους εχθρούς , βυθίζοντας 1 σκάφος μέσα σε 5 λεπτά.

Δε γνωρίζουμε τι έγινε στη συνέχεια. Τα CG100 εξαφανίστηκαν και δεν ξανακούσαμε νέα τους. Γι’αυτή την εξαφάνιση δεν έχουμε αρκετά στοιχεία ώστε να κάνουμε υποθέσεις και στηρίξουμε κάποια άποψη.

Ο πολιτικός αρχηγός των Παγογενών, ονόματι “kus mun lun” (στη τοπική διάλεκτo γραφόταν «ǘﭯﭜﭳ») και σήμαινε ο «Άγριος Πάγος», συγκάλεσε δημόσια δέηση στους Urmuc 3 εώς και 8, καθώς και στους Urmuc 35 εώς και 40. Μεγάλη η χάρη τους!!

Εκεί, πολλοί ντόπιοι προέβησαν σε θυσίες προς τιμή του Urmuc 7, ντύμένοι ως Αη Βασίληδες πραγματοποιούσαν hara-kiri. O «Αγριος Πάγος» μάλιστα προέβη στο επόμενο λογοπαίγνιο ως ένδειξη ενθάρρυνσης των συμβάντων:

«Σήμερα είναι η Χαρά του Κύρη
Σήμερα όλοι κάνουν Harakiri!!!!»
Το πλήθος ανταποκρίθηκε εντείνοντας το ρυθμό των σφαγών. Η παγωμένη ήπειρος βάφτηκε με αίμα. Οι Παγογενείς σφάζονταν και το χαίρονταν, ενώ αυτόπτες μάρτυρες λένε ότι κάποια CG100 βρέθηκαν στη μέση της τελετής, και πάνω στη συγκίνηση άρχισαν να εκρήγνυνται.

Οι εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης βγήκαν στα μπαλκόνια και μέσα στο ντελίριο που επικρατούσε , πήραν μικρόφωνα και άρχισαν να τραγουδάνε acapella το "Mary Mary" των RUN DMC.

Μ’ αυτές τις μαλακίες οι Παγογενείς θρήνησαν περίπου 20.000.000 θύματα από αυτοθυσίες εκείνη τη μέρα, και όπως ήταν αναμενόμενο έχασαν το πόλεμο. Οι Ρώσοι, για να γιορτάσουν τη νίκη ενεργοποίησαν και πέταξαν τη πυρηνική βόμβα στη θάλασσα (ως βεγκαλικό) και το κύμα που σήκωσαν σκότωσε σχεδόν τα πάντα.

Τη επόμενη φορά θα μπούμε σε μερικές ακόμα λεπτομέρειες για το θαυμαστό πολιτισμό των Παγογενών.


(*) CG100: Κωδική ονομασία των Chiquita Dragons τελευταίας γενιάς. Ένα από τα αμυντικά όπλα των Παγογενών. Κατάγονταν από το είδος των Commodo Dragons, με ίδια ανατομία. Η διαφορά τους με το είδος που ζεί στα νησιά Komodo είναι ότι ήταν κίτρινα (παραλλαγή) και ιδιαίτερα γρήγορα (0-100 χλμ σε 6,2). Αλκοολικά από τη γέννα τους , τα Chiquita dragons έπιναν πολύ ουίσκυ με φιστίκι αντάρκτικο (παγοφυστίκια) και ρίχνονταν στη μάχη με ορμή που όμοιά της δεν υπήρχε. Υπό κατάλληλες συνθήκες, τα CG100 εκρήγνυνται προκείμένου να μη πέσουν αιχμάλωτοι και μαρτυρήσουν μυστικά στον εχθρό. Μία πρακτική που πολλάκις είχε φτάσει στα τοπικά ανώτατα δικαστήρια (1799), και οι ντόπιοι θέλησαν να τη σταματήσουν, καθώς και να πείσουν τα CG100 να μην εκρήγνυνται, καθώς το ρίσκο του να προδώσουν κρατικά μυστικά κρίθηκε χαμηλό. Βασικό επιχείρημα ήταν ότι τα CG100 δε μιλούσαν, και δεν είχαν νοημοσύνη ή και στοιχειώδη μνήμη. Τα επιχειρήματα κρίθηκαν αβάσιμα, και έτσι οι αυτόματες εκρήξεις συνεχίστηκαν. Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι τα Chiquita Dragons είχαν πολύ ευαίσθητη συνείδηση και ένιωθαν εύκολα τύψεις.

Το 1819 εκεί στην ανέμελη Ανταρκτική.

1819:

Το εμπόριο στην Ανταρκτική άνθιζε καθώς η παγκόσμια ζήτηση για φυστίκι αντάρκτικο άγγιζε τα υψηλότερα επίπεδα όλων των εποχών. Υπολογίζεται ότι η υπερκατανάλωση φυστικιού αντάρκτικου έκανε το φυστίκι αράπικο να εξαφανιστεί από τις τοπικές λαϊκές αγορές της Ανταρκτικής για τουλάχιστον δύο δεκαετίες (1790-1810). Η μεγαλύτερη εισαγωγή του είδους γινόταν από το Εκουαδόρ. Οι Ισπανοί αποικιοκράτες ταΐζανε παγοφυστίκια τους Ιθαγενείς του Εκουαδόρ (ανάμεσά τους και οι Ινκας, γνωστοί junkιδες των ξηρών καρπών) με συσσίτιο, σε ουρές που έφταναν τα 2 χλμ.

Το 1820 οι πρώτες πόλεις του Εκουαδόρ κέρδισαν την ανεξαρτησία τους. Αμέσως, ξεκίνησε η προσπάθεια για μετάλλαξη σπόρων, ώστε να πετύχουν μία τέλεια απομίμηση παγοφυστικίου. Τα πρώτα αποτελέσματα ήταν αποθαρρυντικά. Ανάμεσα τους ήταν και οι καραμέλες με γεύση ούζο (γνωστές και ως «ουζομέλες»). Δεν είμαστε σίγουροι για το τι πήγε στραβά, όμως από το λάθος αυτό προέκυψε το πρώτο μαζικά εξαγώγιμο προϊόν του Εκουαδόρ. Οι πωλήσεις » ουζομέλας» στην Ανατολική Μεσόγειο χτύπησαν κόκκινο, καθώς οι Έλληνες προέβησαν σε μαζικές εισαγωγές του είδους, οδηγώντας σε σημαντική μείωση την κατανάλωση μαστίχας Χίου. Η δεύτερη απόπειρα του Εκουαδόρ να φτιάξει παγοφυστίκια οδήγησε στην κατασκευή της πυρηνικής βόμβας. Αυτή ήταν και η αρχή τους τέλους για τους Παγογενείς.

Μη μπορώντας να πετύχουν κάποιο γευστικά σοβαρό αποτέλεσμα (*) οι διοικούντες του Εκουαδόρ αποφάσισαν να επιστρατεύσουν μία άλλη υπερδύναμη ώστε να ρίξουν τη βόμβα στην Ανταρκτική και να κατακτίσουν το υπέροχο αυτό φιστίκι. Αρχικά, απευθύνθηκαν στην Αλβανία, η οποία ήταν γνωστή για τα ειδικά εκπαιδευμένα μισθοφόρα τάγματα ninja. Οι elite αυτοί πολεμιστές δέχθηκαν, τη πρόταση, ζήτησαν όμως το μυθικό ποσό των 400 δις δολαρίων. To Εκουαδόρ αναγκάστηκε να αποσύρει τη πρόταση. Το 1920, έγινε ευρέως γνωστό ότι η τιμή που έθεσε η Αλβανία για την επιχείρηση, προέκυψε από μαθηματικό λάθος. Στη πραγματικότητα ήθελαν 400 τρισεκατομμύρια δολάρια. Οι Ρώσοι δέχτηκαν να κάνουν τη δουλειά πολύ πιο φθηνά.

Παράλληλα, η Ανταρκτική γνώριζε την άνθιση των επιστημών. Με βάση τα παγοφυστίκια οι Παγογενείς ασχολήθηκαν με την έρευνα και ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Σε πρόσφατες ανασκαφές, βρέθηκαν πρατήρια με την επιγραφή «Παγοφυστικέλαιο-Racing 130 Οκτανίων». Δεν είμαστε σίγουροι τι είδους οχήματα χρησιμοποιούσαν αυτό το καύσιμο. Υπάρουν οι επόμενες 3 θεωρίες:
1) Οι Παγογενείς οδηγούσαν Lada Niva: η θεωρία απορρίφθηκε καθώς μετά από έρευνες προέκυψε ότι τα NIva ήρθαν στην νότια ήπειρο με τους Ρώσους.
2) Ειδικά εκχιονιστικά οχήματα με εξατμίσεις «Ποπάι» και “Bouloukos racing”. Δεν έχουμε πολλά στοιχεία για αυτό, η θεωρία είναι υπό έρευνα επιστημόνων στα εργαστήρια Περιστέρι (Μπουρνάζι) και στο Κορυδαλλό.
3) Δεν το χρησιμοποιούσαν για κανένα όχημα, απλώς το έπιναν, και αυτό τους έκανε πιο γρήγορους στο περπάτημα, πιο ανθεκτικούς στο κρύο και βοηθούσε στη πέψη.

Κάτι που σηκώνει κουβέντα είναι ότι οι Παγογενείς υπήρξαν λάτρες των επιστημών και παράλληλα βαθιά θρησκευόμενοι, κάτι που σήμερα δε συνδυάζεται εύκολα..

Την επόμενη φορά θα εστιάσουμε στο 1ο Πανανταρκτικό πόλεμο και πιο συγκεκριμένα στην πολεμική τεχνολογία των Παγογενών, οι οποίοι βρίσκονταν πολύ μπροστά από την εποχή τους (ειδικά σε θέματα ρομποτικών αυτοματοποιήσεων).

*Βάσει νέων στοιχείων πιστεύεται πως η λύση θα ήταν η εισαγωγή απλών φιστικιών στη κατάψυξη και διατήρησή εκεί για τουλάχιστόν 4 ώρες, μία λύση η οποία ποτέ δε δοκιμάστηκε.

Pagicus Charharius Gorilicus

Παγογενής (Λατινικά: Pagicus Charharius Gorilicus)
Κάτοικησαν: Ανταρκτική
Χρόνια ενεργοί: 100000000 πΧ – 1820 μΧ
Μέσο ύψος: 2,35 αρσενικοί, 2,17 θηλυκοί.
Μέσο βάρος: 146 κιλά αρσενικοί, 109 κιλά θηλυκοί.

Ανθρωπόμορφοι με λευκό παχύ τρίχωμα και μούρη καρχαρία. Ζούσαν σε igloo και τρέφονταν με φώκιες, πολικές αρκούδες , μπλέ λιοντάρια των Πόλων (εξαφανίστηκαν κατά την εισβολή του Εκουαδόρ) και παγοφυστίκια. Για την ύπαρξη των τελευταίων δεν έχουμε αποδείξεις αλλά ξέρουμε ότι υπήρξαν κυρίως επειδή κατά την κρίση μας και κατά τα αποτελέσματα των τέστ που δεν κάναμε δεν αποδεικνύεται η όποια ανυπαρξία ή και έλλειψη. Με άλλα λόγια η υπόθεση ότι τα παγοφυστίκια υπήρξαν σε αφθονία στην Ανταρκτική δε βρίσκει εμπόδια και κατ’ επέκταση τη δεχόμαστε ως αληθινή. Μία θεωρία είναι ότι απλά λιγόστεψαν, και στη συνέχεια εξαφανίστηκαν λόγω υπερκατανάλωσης (πάνε και με το whisky εξάλλου).

Οι Παγογενείς ασχολούνταν με το κυνήγι και τις τέχνες. Κατασκεύαζαν δικά τους μουσικά όργανα, τα οποία όμως δεν έπαιζαν διότι οι Παγογενέις δεν είχαν δάχτυλα. Ως αποτέλεσμα τα όργανα χρησίμευαν κυρίως σαν ντεκόρ στο εσωτερικό των igloo, και σαν καυσόξυλα για τις κρύες πολικές νύχτες. Αγαπημένο χόμπι των Παγογενών ήταν η κατασκευή και το πέταγμα χαρταετών σε ομάδες των 5 (δεν γνωρίζουμε πολλές λεπτομέρειες γιατί σε ομάδες των 5).

Το πέταγμα του χαρταετού για τους Παγογενείς είχε θρησκευτικό νόημα. Έτσι, επικοινωνούσαν στους θεούς τις επιθυμίες τους και τα όνειρά τους. Ήταν πολυθεϊστές και πίστευαν στο 40θεο των Ουρμούκ (Urmuc). Urmuc ήταν μία ομάδα θεών η οποία βασικά δεν υπήρχε αλλά αφού αυτό πίστευαν, δεν ήθελε κανένας να τους το χαλάσει οπότε συνέχισαν να πιστεύουν σε αυτές τις αηδίες μέχρι που έσκασαν μύτη οι Ρώσοι και τους έσφαξαν όλους. Οι πιο γνωστοί θεοί του 40θεου των Urmuc ήταν οι:

i) Urmuc 1: ο Μεγάλος Θεός του Πάγου. Ψηλός και δυνατός. Πρότυπο για κάθε Παγογενή.
ii) Urmuc 2: ο Πάγος. Badder and colder than Ice.
iii) Urmuc 3: ο Θεός του Ήλιου (όλοι έχουν έναν)
iv) Urmuc 4: δεν έχουμε στοιχεία.
v) Urmuc 5: δεν έχουμε στοιχεία. (Γνωστός και ως Μπάμπης)
vi) Urmuc 6: δεν έχουμε στοιχεία.
vii) Ο σφαγμένος Αης Βασίλης: Πήρε την ονομασία του λόγω της εμφάνισής του (χοντρός με λευκά γένια και κυκλοφορούσε σφαγμένος).
viii) Ο γορίλας που άφηνε αβοκάντο στο τάφο των εχθρών του: Δεν γνωρίζουμε από πού πήρε το όνομά του, αφού η συγκεκριμένη θεότητα κατά τη τοπική μυθολογία είχε γεννηθεί ανάπηρος και κουφός. Σε συγγράμματα που βρέθηκαν το 2001 με το λιώσιμο των πάγων νέα στοιχεία αποκάλυψαν ότι λατρευόταν και ως θεός του αυνανισμού και φορούσε Reebok Pump.
.
Το είδος των Παγογενών εξαφανίστηκε το 1820, κατά την απόβαση των Ρώσων και την πυρηνική επίθεση του Εκουαδόρ.

Οι παγογενείς προσπάθησαν…οι παγογενείς πάλεψαν…οι παγογενείς μάτωσαν…οι παγογενείς έπαψαν και ξεχάστηκαν.


Περισσότερες λεπτομέρειες για τον 1ο και 2ο Πανανταρκτικό πόλεμο στο προσεχές μέλλον.

Το βρώμικο παρελθόν του Εκουαδόρ - Πυρηνικά όπλα ενάντια στην Ανταρκτική.

Πολλοί θα αναρωτιούνται, αρκετοί θα φαντάζονται....μα λίγοι γνωρίζουν...

Το αίμα έκανε τον πάγο να στεγνώσει... ο Πιγκουϊνος Αυτοκράτορας, ίσως ο μόνος μάρτυρας του μακελειού.

Το 1820 οι Mikhail Lazarev και Fabian Gottlieb von Bellingshausen χρειάστηκαν πολύ νερό για να ξεπλύνουν τα χέρια τους από το αίμα των Ιθαγενών της Ανταρκτικής. Οι γνωστοί και ώς Παγογενείς γεύτηκαν το τελευταίο ημιγνωστό κύμα βίας που εκτοξεύτηκε ποτέ από ανθρώπινα χέρια. Οι τελευταίες εικόνες χαράχτηκαν για πάντα στα μάτια των πιγκουϊνακιών.

Πως θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε το γεγονός οτι οι προαναφερθέντες εξερευνητές - μέλη της Ρωσικής αποστολής , είχαν (αυταπόδικτα) δεχθεί τη βοήθεια της πυρηνικής υπερδύναμης του Εκουαδόρ?

Κάποιοι επιλέγουν να κλέινουν τα μάτια. Εμείς καταγγέλουμε.